Ο νόμος - έκτρωμα του Χατζηδάκη αποτελεί αντιδραστική τομή. Ανατρέπει θεμελιακές κατακτήσεις. Ανατρέπει βασικές διατάξεις του νόμου 1264/1982, του πλαισίου δηλαδή στο οποίο λειτουργούσαν τα σωματεία για περίπου 40 χρόνια. Καταργεί το 8ωρο, το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην απεργία. Επιδιώκεται ουσιαστικό χτύπημα στις ζωντανές, δημοκρατικές διαδικασίες, στην ελεύθερη συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων και ιδεών μεταξύ των εργαζομένων, στη λήψη αποφάσεων και δράσης.
Μεταξύ άλλων αφαιρεί τη δυνατότητα από τα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα να καλύπτουν τον αγώνα των μελών τους με τη μορφή κινητοποίησης που θα επιλέξουν τα ίδια. Π.χ. σύμφωνα με τη συγκεκριμένη διάταξη η ΟΕΝΓΕ δε θα μπορεί να καλύπτει τη στάση εργασίας που θα προκηρύξει μία Ένωση μέλος της.
Η ελεύθερη συνδικαλιστική δράση διώκεται. Ένα μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ ή του Δ.Σ μιας Ένωσης που καλεί τους συναδέλφους να συμμετέχουν σε μία απεργία, που περιφρουρεί τον απεργιακό αγώνα μπορεί σύμφωνα με τον νόμο να θεωρηθεί ότι ασκεί «ψυχολογική βία» και να διώκεται.
Ο νόμος Χατζηδάκη είναι η επιτομή της ωμής κρατικής παρέμβασης του κράτους και της εργοδοσίας στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση.
Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση επέλεξε να εκδώσει τις σχετικές εφαρμοστικές εγκυκλίους μέσα στο καλοκαίρι. Παίρνει μέτρα γιατί αντιλαμβάνεται ότι διογκώνεται η αγανάκτηση και η οργή.
Ο νόμος έκτρωμα είναι καταδικασμένος στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων. Ακόμα και οι δημοσκοπήσεις που οι ίδιοι παράγγελναν έδειχναν την τεράστια καταδίκη από τους εργαζόμενους στον νόμο – τερατούργημα. Για αυτό και η κυβέρνηση τον ψήφισε σαν τον κλέφτη σε συνθήκες πανδημίας και περιορισμού της κοινωνικής και μαζικής δράσης.
Αυτό που κρίνεται στην πράξη είναι η ίδια η ύπαρξη των συλλογικών μας οργάνων. Αυτό που κρίνεται είναι αν η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών, αν οι Ενώσεις μέλη της θα συνεχίσουν να εκπροσωπούν τους συναδέλφους και να οργανώνουν τον αγώνα τους. Αν η ΟΕΝΓΕ και οι Ενώσεις μέλη της θα συνεχίσουν να είναι συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη παρά οργανωμένη απειθαρχία. Το σύνθημα που κυριάρχησε στις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις «ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά» δεν είναι σχήμα λόγου. Οργανωμένη απειθαρχία σημαίνει:
Δε δίνουμε τα στοιχεία των Ενώσεων, των μελών μας στο ΓΕ.ΜΗ.ΣΟ.Ε (Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων). Το ΓΕ.ΜΗ.ΣΟ.Ε πρέπει να μείνει ανενεργό. Δε συμμετέχουμε στο ηλεκτρονικό φακέλωμα. Δεν πρόκειται να δώσουμε καμία ηλεκτρονική λίστα με ονόματα και άλλα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα στο κράτος και στην εργοδοσία. Μόνο το καταστατικό της Ομοσπονδίας, των Ενώσεων, τα ίδια τα μέλη μας, μέσα από τις συλλογικές και δημοκρατικές τους διαδικασίες, καθορίζουν τον τρόπο λειτουργίας, τις αρχές και τους σκοπούς της ΟΕΝΓΕ και των Ενώσεων. Είμαστε οι μόνοι αρμόδιοι με βάση το καταστατικό, να τηρούμε μητρώα μελών, λίστες συνδρομών και καταστάσεις ψηφισάντων.
Δεν πραγματοποιούμε ηλεκτρονική ψηφοφορία. Υπερασπίζουμε την ελευθερία επιλογής και τη μυστικότητα της ψήφου των εργαζομένων για την εκλογή Δ.Σ και αντιπροσώπων, το δικαίωμα ενεργής συμμετοχής στις μαζικές διαδικασίες, τη συζήτηση και τη λήψη αποφάσεων. Εμείς καθορίζουμε με βάση το καταστατικό μας τον τρόπο με τον οποίο οργανώνουμε τις αρχαιρεσίες για τα Δ.Σ και τους αντιπροσώπους, για τη λήψη απόφασης για απεργία, διαφυλάσσοντας τη μυστικότητα και το αδιάβλητο της διαδικασίας με τη φυσική παρουσία των μελών μας.
Δεν εφαρμόζουμε το άρθρο 94 που μας υποχρεώνει να πάμε σε διάλογο μέσω ΟΜΕΔ με την εργοδοσία (με την κυβέρνηση και την ηγεσία του υπουργείου υγείας στην προκειμένη περίπτωση), και ουσιαστικά απαγορεύει κατά τη διάρκεια του διαλόγου την προκήρυξη απεργίας. Χαρακτηριστικά λέει ότι κατά τη διάρκεια του διαλόγου «η άσκηση του δικαιώματος της απεργίας αναστέλλεται στις επιχειρήσεις δημοσίου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας».
Όχι στις συνδικαλιστικές διώξεις και τις απολύσεις. Η τρομοκρατία δε θα περάσει.