ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Γ.
Συναδέλφισσες –φοι , φίλες και φίλοι
Σήμερα η εργατιά, από κάθε κλάδο , οι νέοι και οι νέες της χώρας μας με αισιοδοξία προχωράνε στον δρόμο που χάραξαν οι ήρωες - εργάτες του Σικάγο, οι 200 της Καισαριανής, οι χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές που έπεσαν για το δίκιο του εργάτη, για την απελευθέρωση από την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Οι εργάτες όλης της Γης ξεδιπλώνουν τα λάβαρα του αγώνα και τιμούν αγωνιστικά τη μεγάλη ταξική γιορτή τους.
1η Μάη, η μέρα που οι εργάτες όλου του κόσμου, αυτοί που κρατούν τους κινητήριους ιμάντες του σύμπαντος, σηκώνουμε ψηλά τις γροθιές μας. Είναι μέρα πάλης, μέρα αγωνιστικής προβολής των αιτημάτων μας, μέρα δοξασμένης θύμησης των αγωνιστών που έπεσαν για το δίκιο της εργατικής τάξης. Στη χώρα μας δυναμώνουμε και ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τους αδελφούς - εργάτες των άλλων χωρών που βρίσκονται σε απεργίες, σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε σε όλο τον κόσμο ,σε μεγάλες ανεπτυγμένες χώρες όπως η Γαλλία , η Γερμανία και αλλού ,πρωτόγνωρες μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις ,ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων που υπηρετούν τα συμφέροντα και τις ανάγκες των μονοπωλίων. Χώρες που κυβερνήσεις κάθε πολιτικής απόχρωσης ,που θεωρούνται πρότυπο , εκατομμύρια εργαζόμενοι είναι στους δρόμους εκφράζοντας την αντίθεση τους , θυμίζοντας μας πως όπου υπάρχει εκμετάλλευση και η εξουσία των αφεντικών η ζωή κάθε λαού θα δισχαιρένει.
Το ελπιδοφόρο μήνυμα της πρωτομαγιάς έρχεται πάντα κόντρα με όλους αυτούς που μας μιλάνε για την λογική του μικρότερου κακού και των συμβιβασμών. Να είμαστε ρεαλιστές μας καλεί η κυβέρνηση , μη ζητάμε και πολλά έτσι τα έφερε η μοίρα ο μισθός μας να μη φτάνει μέχρι τα μέσα του μήνα , για αυτό δουλειά , ήλιο με ήλιο.
Από την άλλη μας έρχονται και οι άλλοι σωτήρες ,μας μιλούν βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη μέσα στο εκμεταλλευτικό σύστημα. Όλοι τους κάθε φορά ΝΔ ,Σύριζα ,Πασόκ λερώνουν και αμαυρώνουν την πρωτομαγιά μιλώντας για διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και συνοχής .
Για ποια ειρήνη μιλάνε ακριβώς? Κοινωνική ειρήνη δεν υπήρξε ποτέ , ένα πράγμα υπάρχει σε κάθε εκμεταλλευτική κοινωνία , πόλεμος. Το νοιώθουμε στο πετσί μας κάθε μέρα κάθε ώρα κάθε στιγμή. Όλοι εμείς που παράγουμε τα πάντα με ένα αχ και βαχ ξυπνάμε με ένα αχ βαχ κοιμόμαστε.
Όπου υπάρχει φτώχεια και εκμετάλλευση είναι πόλεμος , το βλέπουμε , το νοιώθουμε , το ξέρουμε , όταν ο μισθός σου δεν αρκεί για να αγοράσεις τα βασικά είναι πόλεμος , όταν ξεπαγιάζεις το χειμώνα γιατί ακρίβυνε το αέριο ,όταν τρέμεις ότι θα σου πάρουν το σπίτι γιατί ανέβηκαν τα επιτόκια ,όταν λες να έχω την υγεία μου γιατί η δημόσια και δωρεάν υγεία δεν θα υπάρχει , όταν τα παιδιά μας στο σχολείο δεν θα παίρνουν γνώσεις αλλά δεξιότητες , είναι πόλεμος.
Άρα κοινωνική ειρήνη και συνοχή είναι όταν οι εργαζόμενοι και ο λαός σκύβουν το κεφάλι και πνίγουν τις ανάγκες τους για να μπορούν να αυγατίζουν τα κέρδη τους τα παράσιτα της κοινωνίας οι καπιταλιστές. Για αυτό και τους πόνεσε τόσο, τη κυβέρνηση και τους υπέρμαχους της ελεύθερης αγοράς οι μεγάλες κινητοποιήσεις του , που με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη , τη δολοφονία 57 συνανθρώπων μας , εργαζόμενοι και νεολαία διαπίστωσαν πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων .
Αυτός ο νόμος του κέρδους ευθύνεται για κάθε νεκρό εργαζόμενο ανά 3 μέρες όπου τα μέτρα ασφαλείας πάνε περίπατο. Για αυτή κερδοφορία οι λαϊκές οικογένειες περιορίζουν τις ανάγκες τους και ψάχνουν να συμπληρώσουν το εισόδημα τους μέσα από τα pass από τα καλάθια της κοροϊδίας.
Ακριβώς για αυτούς τους λόγους, τα διδάγματα από τη ματωμένη θυσία των εργατών του Σικάγο παραμένουν επίκαιρα, ζωντανά, αποτελούν φλόγα για κάθε εργάτη σε όλο τον κόσμο.
Οι εργατικοί αγώνες που ξεσπούν σε κάθε κλάδο , σε κάθε χώρο δουλειάς είναι οδηγός και ελπίδα. Το δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη δουλειά , το δικαίωμα στο μεροκάματο , για να μη δουλεύουμε 12ωρα μέχρι τα βαθιά γεράματα είναι η απάντηση στη κόλαση που μας επιβάλουν να ζήσουμε.
Όλες οι κυβερνήσεις η μία πίσω από την άλλη συνέχιζε ότι άφηνε η προηγούμενη και η επόμενη που έρχεται , οποιοδήποτε χρωματολογίου , έρχεται για να υλοποιήσει όλες τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις ενός νέου υπερμνημονίου , του ταμείου ανάκαμψης ρίχνοντας νέα βάρη για τον λαό.
Έχουμε μάθει πια από σωτήρες και μεσσίες ,χορτάσαμε μεγάλα λόγια και ψέμα ,ότι και να λένε όλοι τον ίδιο Θεό προσκυνάνε , το κέρδος .
Κόντρα στο πολιτικό προσωπικό των επιχειρηματικών ομίλων, στις σειρήνες και στους γραφιάδες τους που ψάχνουν να βρουν αστοχίες του συστήματος σε ανθρώπινα λάθη και σε στρεβλώσεις, είναι ανάγκη να δυναμώσει τώρα ο αγώνας ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα, στο κράτος και τις κυβερνήσεις του.
Δεν φταίει ο άνθρωπος, η εργασία και οι γνώσεις του, οι επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις, αλλά η υποταγή όλων αυτών στον σιδερένιο νόμο του κέρδους, στις σάπιες αξίες της "ανταγωνιστικότητας" της οικονομίας, αλλά και του "εταιρισμού" που υπερασπίζεται η ηγεσία της ΓΣΕΕ, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που αντιμετωπίζουν τους εργάτες και τα αφεντικά ως μία οικογένεια.
Η 1η Μάη ως μέρα μνήμης, δράσης και αγωνιστικής συνέχειας, μας καλεί να κοιτάξουμε κατάματα την πηγή των δεινών που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού, τη βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Δηλαδή τη συσσώρευση του πλούτου που τον δημιουργούν οι πολλοί και την αρπαγή του από μία παρασιτική χούφτα λίγων που ιδιοποιούνται όλο αυτόν τον πλούτο, παραδίδοντας στους παραγωγούς του φτώχεια και εξαθλίωση.
Σήμερα υπάρχει διέξοδος! Με τους αγώνες μας μπορούμε να τους ανατρέψουμε! Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να αλλάξει ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός δύναμης..
Αυτό το δρόμο φώτισαν με τη θυσία τους οι νεκροί της εργατικής τάξης , από το Σικάγο , τη Θεσσαλονίκη του 36’ , τους 200 της Καισαριανής. Δε συμφιλιώνεται ο σκλάβος με τους αφέντες του. Σπάει τα δεσμά της εκμετάλλευσης , αυτό είναι το μήνυμα της Πρωτομαγιάς.
Να τραβήξουμε τον δικό μας δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει ως μοναδικό κίνητρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, όπου στο επίκεντρο θα βρίσκεται ο άνθρωπος, οι παραγωγοί του πλούτου! Αυτό φοβούνται, αυτό τρέμουν! Να κάνουμε τον φόβο τους πράξη!
ΜΙΝΓΚΑ Μ.
Εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα καθαριστριών χαιρετίζω την Πρωτομαγιάτικη Απεργία. Χαιρετίζουμε όλα τα σωματεία εργαζομένων και τους λαϊκούς φορείς που στηρίζουν τον αγώνα μας για μόνιμη και σταθερή εργασία όλο το προηγούμενο διάστημα αλλά και τους αγώνες που έχει κάνει η εργατική τάξη όλου του κόσμου για το 8ωρο, για συλλογικές συμβάσεις εργασίας, για το ασφαλιστικό.
Εμείς είμαστε σε πόλεμο, όπως σε πόλεμο είναι και όλη η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι του νομού μας άλλωστε, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να εκλάβουμε το προκλητικό έγγραφο που μας έδωσε ο προϊστάμενος επιστασίας του τμήματος καθαριότητας στο Γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας, το οποίο, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, του ζητήθηκε να το κάνει.
Το έγγραφο αυτό μας ζητά να δώσουμε όλα τα έγγραφα που χρειάζονται για να γίνει πρόσληψη από ιδιωτικό συνεργείο καθαρισμού ενώ έχουμε ενεργή σύμβαση εργασίας μέχρι 30 Ιουνίου, άρα και κονδύλια για την εργασία μας, με δυνατότητα παράτασης της σύμβασης μέχρι και 30 Σεπτεμβρίου. Κάποιοι θέλουν να ξεπουλήσουν την σάρκα μας σαν σκλάβους χωρίς καμία ενημέρωση για τους όρους εργασίας μας. Μάλιστα, έχουν το θράσος να το παρουσιάζουν ότι είναι για το καλό μας καθώς δεν θα χάσουμε τη δουλειά μας. Την δουλειά που κρατάμε με νύχια και με δόντια για να καλύψουμε τις ανάγκες της ζωής μας.
Σε αυτή την ομηρία μας έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τώρα εκμεταλλευόμενη τη διάλυση της βουλής λόγω προεκλογικής περιόδου η κυβέρνηση της ΝΔ πάει να μας αποτελειώσει, καθώς επιλέγει αυτή τη χρονική στιγμή για να πετάξει την ευθύνη σε 30 οικογένειες επειδή ξέρουν πολύ καλά πως δεν μπορούν να προσβάλλουν τις συμβάσεις μας λόγω προεκλογικής περιόδου. Μας ζητούν λοιπόν με το πιστόλι στον κρόταφο να συναινέσουμε σε αυτό το ¨έγκλημα¨ ερχομού του εργολάβου πάντα με το δόλωμα ότι δεν θα χάσουμε τις δουλειές μας.
Κυβερνήσεις, Εργολάβοι, μεγάλο επιχειρηματίες που αντιμετωπίζουν την υγεία του λαού και τη δική μας δουλειά ως κόστος. Αυτοί οι λίγοι βλέπουν ως όφελος μόνο το δημοσιονομικό εξορθολογισμό, δηλαδή τις περικοπές για τις ανάγκες μας, και τα δικά τους κέρδη να αυξάνονται. Εμείς οι πολλοί βλέπουμε ως όφελος ένα σύστημα υγείας χωρίς καμία επιχειρηματική δράση που θα εξασφαλίζει πλήρως και εντελώς δωρεάν τις ανάγκες του λαού για υγεία και τη σταθερότητα στη δουλειά μας.
Καλούμε όλους τους Συλλόγους, όλα τα Σωματεία και το σύνολο της πόλης να μας στηρίξουν σε αυτόν τον αγώνα γιατί κάθε εμπόδιο που θέτουμε στην εμπορευματοποίηση της υγείας είναι αγώνας όλων μας!
Απαιτούμε ανανέωση των συμβάσεων εργασίας μας και να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου άνευ όρων!
Η σημερινή συγκέντρωση επιβεβαιώνει ότι αυτοί οι λίγοι είναι μόνοι τους και εμείς οι πολλοί όλοι μαζί. Μπορούμε να νικήσουμε όπως οι εργάτες του Σικάγο. Όπως οι εργάτες που αγωνίζονται. Και θα νικήσουμε.
Ευχαριστώ.
ΓΑΖΟΣ ΕΚΤΟΡΑΣ, ΠΡ. ΕΙΝΚΥΝΚ
Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε τους αγώνες των εργαζομένων όλου του κόσμου.
Είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε τις μεγάλες κινητοποιήσεις σε όλους τους κλάδους που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια, για την υγεία, για την παιδεία, για την ακρίβεια, για το ξεπούλημα κοινωνικών αγαθών, όπως το νερό, η στέγη, η ενέργεια, για τους μισθούς, το ωράριο εργασίας, την ασφάλιση, για την υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς.
Είμαστε εδώ για να δώσουμε πνοή στις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις του λαού και της νεολαίας ενάντια στη συγκάλυψη του προδειαγεγραμμένου σιδηροδρομικού εγκλήματος στα Τέμπη. Είμαστε εδώ για να βρωντοφωνάξουμε το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».
Στην εποχή που εμείς οι πολλοί, οι εργαζόμενοι, παράγουμε όλο και περισσότερα, οι λίγοι, οι μεγαλοεπιχειρηματικοί όμιλοι, καρπώνονται το δικό μας μόχθο. Αυτή την πραγματικότητα προσπαθούν να συγκαλύψουν διαχρονικά.
Μας μιλάνε ότι περνάμε αλλεπάλληλες κρίσεις, οικονομική, υγειονομική, επισιτιστική, ενεργειακή, ακρίβειας και πάει λέγοντας. Μόνο που δεν τις περνάμε όλοι μαζί.
Την ώρα που οι δείκτες της επενδυτικής βαθμίδας και των οίκων αξιολόγησης εκτινάσσονται, η ζωή μας χειροτερεύει, ο μέσος μισθός μειώνεται 7,5%, η φορολογία ξεζουμίζει τις λαϊκές οικογένειες που πληρώνουν το 95% των φόρων, ο πληθωρισμός αφήνει εκτεθειμένους εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και αγρότες λόγω της πολιτικής της εξωστρέφειας, του χρηματιστηρίου ενέργειας και της απελευθέρωσης των αγορών, τα λαϊκά σπίτια κινδυνεύουν να βγουν στο σφυρί λόγω των υπέρογκων χρεών.
Την ώρα που πλέκονται με τα μπούνια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, παραχωρώντας βάσεις, υποδομές και εξοπλισμούς στους φονιάδες των λαών, ο λαός μας και οι λαοί της περιοχής γινόματσε στόχος και θύμα των ανταγωνισμών τους για τον έλεγχο εδαφών και αγορών.
Μας μιλάνε για την υγιή επιχειρηματικότητα ενάντια στην ασυδοσία των τραπεζών και την κερδοσκοπία των funds. Όμως η ίδια υγιής επιχειρηματικότητα χειροκροτάει τους νόμους για την καθήλωση των μισθών, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών για την ασφάλιση, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με κατάργηση του 8ωρου, την ψηφιακή κάρτα εργασίας με το σπάσιμο του χρόνου εργασίας σε ενεργό και ανενεργό, την ελαστικοποίηση των περιβαλλοντικών όρων για να προχωρήσουν οι επενδύσεις τους σε βάρος της υγείας και της ζωής μας.
Περνάνε σε άλλη πίστα τις ιδιωτικοποιήσεις βαφτίζοντάς τες για το καλό μας, αφού όπως μας λένε ότι «δίνουν ευελιξία για να καλυφθούν γρήγορα οι ανάγκες». Αυτά ισχυρίζονται για τη μετατροπή των νοσοκομείων σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και για το σχεδιαζόμενο ξεπούλημα των δικτύων νερού, όπως έλεγαν για το κομμάτιασμα των σιδηροδρόμων, για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων και την επιτάχυνση των πράσινων επενδύσεων στην ενέργεια.
Ταυτόχρονα λειτουργούν οτιδήποτε κρατικό, δημόσιο ή δημοτικό με τη λογική της ανταποδοτικότητας και τους κόστους – οφέλους και με όρους δημοσιονομικής σταθερότητας. Αυτή είναι η αιτία και ο στόχος της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, η ιδιωτικοοινομική λειτουργία των υπηρεσιών των δήμων, των ασφαλιστικών ταμείων, των δημόσιων νοσοκομείων, των δημόσιων σχολείων που θε ετοιμάζουν τους αυριανούς φτηνούς, ευέλικτους και πειθήνιους εργαζόμενους.
Το μόνο που αφήνουν αμιγώς κρατικό είναι το χρέος που δημιουργείται από τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων για να πληρωθεί άλλη μία φορά από τις τσέπες του λαού. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το κράτος δεν είναι ούτε «κοινωνικό» ούτε «δίκαιο», γιατί είναι το κράτος που υπηρετεί τα κέρδη.
Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών έφεραν στο στόμα όλων μας το σύνθημα ότι φταίνε όλες οι κυβερνήσεις γιατί ακολουθούν και εφαρμόσουν την ίδια πολιτική.
Δυναμώνουμε την ενότητα και τον αγώνα των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, της νεολαίας όσο κατευθύνομε τα βέλη μας ενάντια στην καρδιά αυτής της πολιτικής. Όσο παλεύουμε ενάντια στην εκμετάλλευση. Όσο στοχεύουμε το σύστημα των κερδών.
Αυτή η στάση των σωματείων, των συνδικάτων και των υπόλοιπων λαϊκών φορέων δίνει νόημα και περιεχόμενο στο μήνυμα της πρωτομαγιάς των εργατών.
Οι εργάτες όλους του κόσμου θα νικήσουμε!