top of page

ΕΝΩΣΗ ΙΑΤΡΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΛΗΜΝΟΥ ΓΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΥ

ΕΝΩΣΗ ΙΑΤΡΩΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ - ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΛΗΜΝΟΥ

ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ!!!

Για άλλη μια φορά χωρίς αναισθησιολόγο το νοσοκομείο (και όλο το νησί) της Λήμνου! Παρά τα μεγάλα λόγια, τις κυβερνητικές υποσχέσεις, τις διακηρύξεις και τους απολογισμούς κοματαρχών και πολιτευτών της Νέας Δημοκρατίας, η αλήθεια είναι ότι από τη Δευτέρα 15 Μαΐου και πιθανότατα ως την Κυριακή 28 Μαΐου 2023 (για δύο ολόκληρες εβδομάδες!!!) το νησί θα είναι χωρίς αναισθησιολόγο.

Θα ήταν ανέκδοτο, αν δεν ήταν τραγικό κι επικίνδυνο! Πλέον είναι εμφανές ότι το Υπουργείο Υγείας έχει αποφασίσει να μετατρέψει το νοσοκομείο Λήμνου σε υποβαθμισμένο Κέντρο Υγείας (ούτε καν σε σταθμό Πρώτων Βοηθειών). Εδώ και έξι μήνες, για μεγάλα διαστήματα (μέχρι και δύο εβδομάδες) το νοσοκομείο μένει χωρίς αναισθησιολόγο, με πολλούς κινδύνους για την ασφαλή λειτουργία του και για την υγειονομική ασφάλεια των κατοίκων του.

Σαν αποτέλεσμα, ο χειρουργικός τομέας υπολειτουργεί, η αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών είναι επισφαλής και η ανασφάλεια γιατρών, ασθενών και κατοίκων είναι στα ύψη. Και δεν είναι μόνον η απουσία αναισθησιολόγου. Στο σύνολο σχεδόν των ιατρικών ειδικοτήτων υπάρχει ένας ή το πολύ δύο γιατροί. Ένας χειρουργός, μία παθολόγος, ένας ακτινολόγος, μία νεφρολόγος, κοκ. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους γιατρούς σαν συλλεκτικά είδη. Από έναν στη συλλογή, ανταλλαγές μεταξύ νοσοκομείων και περιφορά κάποιων (για να τους δειγματίζει;;). Αυτή είναι η πραγματικότητα, και παρά το φιλότιμο και την προσπάθεια του ιατρικού προσωπικού, την δυσλειτουργία την βιώνουν, εκτός από τους υγειονομικούς, οι κάτοικοι και οι ασθενείς.

Είναι εμφανές ότι η πολιτική του Υπουργείου Υγείας για το ΕΣΥ (και ιδίως για τα νησιά) είναι «Πάμε κι όπου βγει!». Κι εκεί που θα βγει είναι περισσότερη ανασφάλεια, πιο πολύ ιδιωτικοποίηση, λιγότερο ΕΣΥ στα νησιά, μετακινήσεις και διακομιδές για περισσότερα περιστατικά.

Με αυτή την πολιτική του «Πάμε κι όπου βγει!», η κατάληξη θα είναι «Όπισθεν ολοταχώς!» στη δεκαετία του ‘50, όχι μόνο στην προ ΕΣΥ εποχή, αλλά στα πέτρινα χρόνια της άγονης γραμμής.

Είναι η στιγμή που ο καθένας καλείται να αναλάβει τις ευθύνες του. Η κυβέρνηση, που είναι εμφανές ότι ο μόνος δρόμος που προτείνει είναι αυτός της οπισθοδρόμησης, της απαξίωσης και της υποβάθμισης.

Τα πολιτικά κόμματα, που πρέπει με σαφήνεια να δεσμευτούν για την Υγεία στα νησιά (και τη Λήμνο), και για πλαίσιο κινήτρων για τους γιατρούς.

Οι πολίτες που μπορούν να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους και να απαιτήσουν αυτά που δικαιούνται.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

bottom of page