Η επιβεβαίωση από τον Κυρ. Μητσοτάκη ότι το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) «βεβαίως κι αποτελεί μνημόνιο» από μόνη της φανερώνει τη μεγάλη σημασία και την ακρίβεια όσων από την πρώτη στιγμή αποκάλυψε το ΚΚΕ για αυτό. Την ώρα που όλα τα άλλα κόμματα το παρουσίαζαν ως «χρήμα με ουρά» για φιλολαϊκή πολιτική, και μάλιστα ως δωρεά της ΕΕ, το ΚΚΕ αποδείκνυε ότι αποτελεί ένα υπερμνημόνιο, έναν αντιλαϊκό μηχανισμό που ο λαός θα αποπληρώνει τουλάχιστον έως το 2058, προκειμένου τα μονοπώλια να απολαμβάνουν επιδοτήσεις και πάμφθηνο δανεισμό για τα επιχειρηματικά σχέδιά τους. Φανέρωνε τα 350 προαπαιτούμενα έως το 2025 που επιβάλλουν αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και μηχανισμούς ως προϋπόθεση για τις εκταμιεύσεις που θα υλοποιούνταν από οποιαδήποτε κυβέρνηση αναλάβει. Μπροστά στην ανείπωτη τραγωδία με τα 3 περιστατικά νεκρών ανθρώπων, ανάμεσά τους και μιας εγκύου, εξαιτίας των δραματικών ελλείψεων σε προσωπικό αλλά και σε οχήματα στο ΕΚΑΒ, άνοιξε προεκλογικά συζήτηση σχετικά με την άθλια κατάσταση συνολικά στην Υγεία.
ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έσπευσαν να εμφανίσουν το ΤΑΑ ως σωσίβιο που θα σώσει τον «πνιγμένο» λαό από τις τεράστιες ελλείψεις στην Υγεία που οδηγούν διαρκώς σε ανθρώπινες τραγωδίες. Η μεν ΝΔ παρουσιάζοντας τις χρηματοδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης σαν τον αιμοδότη που θα υλοποιήσει ένα «φιλόδοξο πρόγραμμα για το λεγόμενο νέο ΕΣΥ», το οποίο θα επιληφθεί ο ίδιος ο Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός.
ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ επικαλέστηκαν ότι ο λαός δεν έχει δει κανένα αντίκρισμα, παρότι ήδη ρέει η τρίτη δόση του, γιατί η ΝΔ έκανε «κακούς χειρισμούς» και δεν αξιοποίησε όπως θα έπρεπε το ΤΑΑ π.χ. «για να ενισχύσει περισσότερο την Υγεία». Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα αντέτεινε επαναδιαπραγμάτευσή του.
Δεν είναι λεφτά «της ΕΕ»...
Ολοι τους κρύβουν ότι το Ταμείο Ανάκαμψης καταρχάς δεν είναι «της ΕΕ», αλλά πρόκειται για δάνεια που θα αποπληρωθούν από χρήματα του ελληνικού και των άλλων λαών, που θα προέλθουν από τα χρήματα που η ΕΕ εισπράττει «κανονικά και με τον νόμο» από τη φορολεηλασία του λαϊκού εισοδήματος σε κάθε κράτος - μέλος, καθώς και από τους λεγόμενους «ίδιους πόρους» - φόρους.
Πρόκειται για αντιλαϊκούς φόρους που η ΕΕ εισπράττει από: -- Το 25% των τελωνειακών δασμών κατά τις εισαγωγές στην ΕΕ. -- Το 0,3% στον ΦΠΑ από κάθε χώρα. -- Από ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου εισοδήματος κάθε χώρας - Από μια ακόμα δεξαμενή αφαίμαξης του λαού με διάφορα «πράσινα» τέλη όπως για τις πλαστικές σακούλες, τα οποία προσφάτως εμπλουτίστηκαν με την από κοινού ψήφο στο Ευρωκοινοβούλιο ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ και περιλαμβάνονται στο αποκαλούμενο πακέτο κανονισμών «Fit for 55» (με στόχο να περιοριστούν στο 55% οι εκπομπές αερίων έως το 2030). Προβλέπονται έτσι «πράσινοι» φόροι σε σπίτια με λέβητες πετρελαίου και φυσικού αερίου, αυτοκίνητα, αεροπορικά και ακτοπλοϊκά εισιτήρια.
Με τέτοια εργαλεία φοροληστεύουν τον λαό η ΕΕ και οι κυβερνήσεις για την εξασφάλιση της στήριξης των επενδυτικών ομίλων.
Στο επίκεντρο οι αντιλαϊκοί στόχοι του
Ειδικότερα για την Υγεία, από τα 31 δισ. του ΤΑΑ δίνονται μόλις 1,4 δισ. Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο στον όγκο των χρηματοδοτήσεων, αλλά κύρια στους αντιλαϊκούς σκοπούς για τους οποίους αυτά δίνονται.
Για παράδειγμα, είναι ενδεικτικό ότι από όλο το Ταμείο Ανάκαμψης δεν δίνεται η παραμικρή δεκάρα για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού που αποτελεί το «νούμερο 1» θέμα στην Υγεία. Πόσο πιο καθαρά να ομολογήσει η ΕΕ και τα κόμματά της ότι «ανάκαμψη» και μόνιμη, σταθερή δουλειά, ακόμα κι εκεί που κρίνονται ανθρώπινες ζωές, είναι έννοιες ασύμβατες;
Γι' αυτό άλλωστε ανάμεσα στους πυλώνες του Ταμείου Ανάκαμψης (και) στην Υγεία είναι η λεγόμενη «έξυπνη (...) ανάπτυξη (...) ανταγωνιστικότητα, (...) και μια εύρυθμα λειτουργούσα εσωτερική αγορά». Η καπιταλιστική αγορά είναι αυτή που απαιτεί μερική απασχόληση, διαλυμένες εργασιακές σχέσεις για να ευημερούν οι μπίζνες των ομίλων που επενδύουν όπου και για όσο κερδοφορούν, καταληστεύοντας τον λαό στην ανάγκη του να γιατρευτεί.
Είναι γνωστό ότι τα κτίρια και οι υποδομές των κρατικών μονάδων Υγείας στη χώρα μας είναι είτε σε κατάσταση εγκατάλειψης και αποσύνθεσης, είτε «ανακαινισμένα μεν υποστελεχωμένα από προσωπικό δε», με κοινό παρονομαστή την επικίνδυνη κατάσταση για ασθενείς και ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικό. Σε αυτήν λοιπόν την άθλια κατάσταση από τα 1,4 δισ. του ΤΑΑ μόλις το 1/5, δηλαδή 317 εκατομμύρια ευρώ προορίζονται για «ένα δείγμα» ανακαινίσεων και υποδομών σε ορισμένες μόνο πτέρυγες νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας ανά τη χώρα. Μάλιστα, ως επί το πλείστον η έγνοια της ΕΕ δεν είναι οι ανακαινίσεις αυτές να αναβαθμίσουν τη λειτουργική, επιχειρησιακή ικανότητα των νοσοκομείων, αλλά το «πράσινο αποτύπωμά» τους, δίνοντας προτεραιότητα στην ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων που σημαίνει «δουλειές με φούντες» για τους εργολάβους και τους κατασκευαστικούς ομίλους. Χωρίς να θέλει κανείς να υποτιμήσει και την ανάγκη για ενεργειακές αναβαθμίσεις, την ώρα που χάνονται ανθρώπινες ζωές από ελλείψεις ακόμα και των στοιχειωδών, μιλάμε για τον ορισμό του «όλα τα είχε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε...». Βέβαια, πάνω απ' όλα η ΕΕ προτάσσει την κερδοφορία των «πράσινων» ομίλων που έχουν και την Υγεία ως πεδίο δράσης τους.
Ούτε ένα νέο νοσοκομείο, ούτε ένα νέο κέντρο ΠΦΥ
Είναι επίσης φανερό ότι στον κατά τ' άλλα «πράσινο» σχεδιασμό του ΤΑΑ δεν είναι ενταγμένη η ίδρυση ούτε ενός νέου νοσοκομείου ή μιας νέας μονάδας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Για να συνειδητοποιηθούν τα μεγέθη, σημειώνουμε ότι το νοσοκομείο της Χαλκίδας για να ολοκληρωθεί είχε προϋπολογισμό 71 εκατομμύρια ευρώ, ενώ δίνονται συνολικά 317 εκατ. ευρώ για τις ανάγκες όλης της χώρας κι αυτά έως το 2026... Πρόκειται κυριολεκτικά για σταγόνα στον ωκεανό. Αλλωστε, τα χρήματα του ΤΑΑ συνοδεύουν τον αντιλαϊκό σχεδιασμό σε όλη την ΕΕ για κλείσιμο και συρρίκνωση νοσοκομείων, όχι για άνοιγμα νέων. Αυτό μαρτυρά και το γεγονός ότι παρότι μεσολάβησε η τραγωδία στο Μάτι, ο σχεδιασμός του ΤΑΑ της κυβέρνησης της ΝΔ, σε συνέχεια των «έργων και ημερών» του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έθεσε ως προτεραιότητα το ζήτημα δημιουργίας νοσοκομείου στην Ανατ. Αττική. Αντίστοιχη ήταν η στάση της κυβέρνησης της ΝΔ σχετικά και με τις τραγικές ελλείψεις παιδιατρικών και παιδοογκολογικών νοσοκομείων, ακόμα και στα μεγάλα αστικά κέντρα όπως π.χ. στη Θεσσαλονίκη, ενώ ζήσαμε τις αλλεπάλληλες απώλειες παιδιών κατά τη διακομιδή τους σε νοσοκομεία. Ούτε λοιπόν παιδιατρικό νοσοκομείο προβλέπει το ΤΑΑ. Ακόμα και τον ευαίσθητο τομέα της Ψυχικής Υγείας να δει κάποιος, θα διαπιστώσει πως τα όποια χρήματα πάνε όλα σε ιδιώτες και ΜΚΟ που χρόνια τώρα θησαυρίζουν πάνω στην ψυχική νόσο.
Σε κάθε περίπτωση ο κύριος όγκος των χρημάτων του ΤΑΑ προορίζεται στις λεγόμενες «αναδιαρθρώσεις και μεταρρυθμίσεις»
Η ΕΕ κατευθύνει το χρήμα εκεί που θα το χρειαστεί «η αγορά», εκεί που θα εξυπηρετείται η ενίσχυση του εμπορίου της Υγείας, η επιχειρηματική δράση, τα επιχειρηματικά σχέδια.
Για παράδειγμα, δίνεται μεγάλη βάση στις λεγόμενες ψηφιακές μεταρρυθμίσεις με προμετωπίδα την - ομολογουμένως - διευκόλυνση που θα αποτελέσει ο λεγόμενος ψηφιακός φάκελος ασθενούς, με τον οποίο δεν θα υποχρεώνεται ο ίδιος να κουβαλά σε σακούλα όλο το ιστορικό του κάθε φορά που πάει στον γιατρό. Πίσω όμως από αυτήν τη «διευκόλυνση» κρύβεται μια άλλη ακόμα μεγαλύτερη διευκόλυνση πολλαπλασιασμού κερδών για μια ολόκληρη ψηφιακή βιομηχανία από ομίλους της Υγείας και ασφαλιστικές που ήδη έχουν αναλάβει μερίδια αγοράς στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Τώρα περιμένουν πώς και πώς και την ψηφιοποίηση των φακέλων και την παράδοση των ιατρικών δεδομένων στην αγορά προκειμένου να «εφορμήσουν» ψηφιακά και ακόμα πιο στοχευμένα για να πολλαπλασιάσουν την πελατεία τους, με ασθενείς που αδυνατούν να γιατροπορευτούν στο δημόσιο σύστημα Υγείας, είτε προωθώντας πακέτα για ιδιωτικές κλινικές είτε ιατρικές πράξεις σε υποδομές κρατικών νοσοκομείων για λογαριασμό ομίλων της Υγείας.
Επιπλέον, το ΤΑΑ χρηματοδοτώντας την «ψηφιακή υγεία» δρομολογεί μια μεγάλη γκάμα κοστολογήσεων ιατρικών υπηρεσιών μέσω της εφαρμογής σύγχρονων τεχνολογιών για την προώθηση των λεγόμενων DRGs (Σύστημα Ομοιογενών Διαγνωστικών Ομάδων) και άλλων θεραπευτικών πρωτοκόλλων, με νόρμες και συστήματα κατάταξης ασθενών σε κατηγορίες, αλλά κι εκτίμησης της μέσης διάρκειας νοσηλείας για να υπολογίζεται το «κόστος» και να χρεώνεται ανάλογα ο ασθενής τις έξτρα επιβαρύνσεις. Πρόκειται για ευρωενωσιακό σύστημα κοστολόγησης που πρωτοενεργοποίησε στην Ελλάδα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και διεύρυνε αυτή της ΝΔ. Πρόκειται ακριβώς για εκείνο το σύστημα, άλλωστε, με βάση το οποίο εν μέσω πανδημίας σε όλη την ΕΕ, ηλικιωμένοι ασθενείς με Covid ή/και άλλα υποκείμενα νοσήματα αποκλείονταν με ιατρικά πρωτόκολλα από ΜΕΘ και η θεραπεία τους κυνικά θεωρούνταν «πεταμένα λεφτά».
Οι δυνάμεις δηλαδή που κατά τ' άλλα εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για την ανατριχιαστική αθλιότητα που ξεστόμισε ο υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ Πνευματικός ευθύνονται για την απάνθρωπη αντίληψη κόστος - όφελος. Αυτή αποτελεί βασικό στοιχείο στα προγράμματά τους - και νομοτελειακά οδηγεί στη διαλογή ασθενών, από την κλήση στο ΕΚΑΒ, τις εξετάσεις, το χειρουργείο, τις μέρες νοσηλείας έως τα φάρμακα και την αποκατάσταση, με μόνο γνώμονα τελικά το «αν έχεις να πληρώσεις, θα γιατρευτείς».
ΤΑΑ: Ο οδηγός των «κοστολογημένων προγραμμάτων»
Ο καβγάς άλλωστε ανάμεσα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ περί κοστολόγησης των προγραμμάτων τους γίνεται αυτές τις μέρες όχι «στον αέρα», αλλά σε άμεση εξάρτηση με τη συμβατότητά τους με τις αντίστοιχες κοστολογήσεις του ΤΑΑ.
Το «Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης» (σημ. ο σχεδιασμός που υποβάλλει κάθε κυβέρνηση προς την ΕΕ σχετικά με τα προτεινόμενα έργα του ΤΑΑ) που κατέθεσε η κυβέρνηση της ΝΔ στην ΕΕ, στην έκθεσή του για την Υγεία, το λέει ...με «δικά του λόγια», προβλέποντας «οργανωτικές μεταρρυθμίσεις για τον εξορθολογισμό της επιστροφής των εξόδων των νοσοκομειακών ιατρικών διαδικασιών και τη δημιουργία ενός αξιόπιστου πλαισίου απόδοσης».
Στην ίδια κατεύθυνση η ΕΕ μέσω των χρηματοδοτήσεων του ΤΑΑ έχει κάνει καθαρό ότι στοχεύει να ενισχύσει την κατ' οίκον νοσηλεία, όπως και την «τηλεϊατρική» που μειώνει δραστικά τα κόστη λειτουργίας νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας, επιχειρώντας παράλληλα να αποφορτίσει την πίεση για προσλήψεις προσωπικού, με βαριές συνέπειες στους ασθενείς. Κατεύθυνση που «κουμπώνει» με τις πρόσφατες προκλητικές δηλώσεις Πλεύρη ότι δεν μπορούν τα νοσοκομεία στα νησιά να έχουν λειτουργία όλο τον χρόνο.
Με ένα σμπάρο δηλαδή πολλά τρυγόνια. Αλλωστε, στο εξωτερικό η λεγόμενη «βοήθεια στο σπίτι» αποτελεί μεγάλο πεδίο κερδοφορίας ιδιωτικών ομίλων με κινητές μονάδες, ασθενοφόρα, κλιμάκια «βοήθειας στο σπίτι» σε διασύνδεση με την Τοπική Διοίκηση ή και χωρίς αυτή. Εργαλεία που χρηματοδοτούνται κατά προτεραιότητα από το ΤΑΑ, προκειμένου να ενισχυθεί περαιτέρω η βοήθεια και νοσηλεία στο σπίτι, αποτελούν ολοκλήρωση του αντιλαϊκού σχεδιασμού για τον λεγόμενο οικογενειακό γιατρό ως κόφτη ιατρικών υπηρεσιών και εξετάσεων. Ασφαλώς αποτελεί ένα κακέκτυπο της ανάγκης για πραγματικό οικογενειακό γιατρό σε διασύνδεση με μια ολοκληρωμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και της εξασφάλισης του δικαιώματος στη δουλειά με πλήρη δικαιώματα για τους εργαζόμενους.
Στο ίδιο πνεύμα της εγκληματικής αντίληψης περί «κόστους - οφέλους» η ΕΕ με βάση τους βασικούς πυλώνες κριτηρίων χρηματοδότησης του Ταμείου Ανάκαμψης έχει ιεραρχήσει την «υγεία και οικονομική (...) ανθεκτικότητα, με σκοπό την αύξηση της ετοιμότητας για την αντιμετώπιση κρίσεων και της ικανότητας αντίδρασης σε κρίσεις».
Με δύο λόγια, στόχος της ΕΕ και των χρηματοδοτήσεών της δεν είναι να εξασφαλίσουν την καθολική κάλυψη των κοινωνικών αναγκών στην Υγεία και την πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αλλά την «αντιμετώπιση κρίσεων». Πρόκειται για προσανατολισμό που στόχο έχει να διαιωνίζεται ένα δημόσιο σύστημα Υγείας δραματικά πίσω από τις ανάγκες, προκειμένου να κερδοφορούν οι ιδιωτικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται τόσο εντός, όσο εκτός και από κοινού με το δημόσιο σύστημα Υγείας. Σε συνθήκες κανονικότητας, όσο και σε περιόδους πανδημιών ή φυσικών καταστροφών, που η ζήτηση αυξάνεται, οι όμιλοι να μπορούν να κερδοφορούν επιβάλλοντας τους όρους τους, την ώρα που το δημόσιο σύστημα Υγείας θα βγάζει «το φίδι από την τρύπα» και ο λαός θα πληρώνει έχει - δεν έχει για να σωθεί.
«Πρόληψη» - πεσκέσι πελατών στους εμπόρους της Υγείας
Ενδεικτικά της αντίληψης της ΕΕ και των κομμάτων της για την Υγεία είναι και τα λεγόμενα προγράμματα πρόληψης «Σπύρος Δοξιάδης», που είναι ενσωματωμένα στο ΤΑΑ (εθνικά προγράμματα για τη σωματική άσκηση και τη διατροφή, τους εμβολιασμούς, τις προληπτικές εξετάσεις για καρκίνο του μαστού, τον προληπτικό έλεγχο νεογνών, τη στοματική υγιεινή κ.ά.).
Πρόκειται για «πρόληψη» με υποτυπώδεις, ανεπαρκείς εξετάσεις, που δεν συνοδεύονται από δωρεάν και πλήρη θεραπεία σε ό,τι διαγνωστεί. Λειτουργούν έτσι ως δόλωμα, καθώς εμπλέκουν ιδιώτες γιατρούς και ιδιωτικές κλινικές, προκειμένου ένα μεγάλο μέρος του λαού που για οικονομικούς λόγους αδυνατεί να πάει στον γιατρό για εξετάσεις, να οδηγηθεί ως πελάτης στην ουρά των εμπόρων της Υγείας. Δύο παραδείγματα: Η ΝΔ περηφανεύεται για το πρόγραμμα πρόληψης έγκαιρης διάγνωσης του καρκίνου του μαστού «Φώφη Γεννηματά», το οποίο εφαρμόζει για γυναίκες 50 ετών και άνω. Αν εξαιρέσει κάποιος το αντιεπιστημονικό του πράγματος, αφού οι κρίσιμες ηλικίες είναι 40 και άνω (η ίδια η Φώφη Γεννηματά διαγνώστηκε στην ηλικία των 42 ετών) ας μας πει πόσες από τις 3.000 γυναίκες θεραπεύτηκαν σε δημόσιες μονάδες Υγείας. Αλλο παράδειγμα είναι το γνωστό dentist pass, με βάση το οποίο γίνεται δωρεάν ένας καθαρισμός δοντιών για κάθε παιδί, αλλά όποιο άλλο πρόβλημα διαγνωστεί, η εργατική - λαϊκή οικογένεια είναι υποχρεωμένη να το πληρώσει.
Οπως άλλωστε σημειώνει η αξιολόγηση της Κομισιόν στο λεγόμενο «Σχέδιο Ελλάδα 2.0», δηλαδή στην υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης από την κυβέρνηση της ΝΔ, «η συμμετοχή των ασθενών στις πληρωμές δεν είναι επαρκώς βασισμένη σε εισοδηματικά κριτήρια ώστε να προστατεύονται οι ευπαθείς ομάδες». Εν ολίγοις, όλοι πληρώνουν και πλέον δεν γλιτώνουν ούτε οι λεγόμενοι ευάλωτοι, που ούτως ή άλλως οι ευρωενωσιακοί κόφτες επιδεινώνουν παραπέρα την κατάστασή τους.
Συνεπώς ναι, «βρέχει» χρήμα αλλά για τους μονοπωλιακούς ομίλους που το πληρώνει πολλαπλά ο λαός, και ως αιμοδότης από τους φόρους του και ως πελάτης των εμπορευματοποιημένων συστημάτων Υγείας, Παιδείας κ.ο.κ. Πρόκειται για χρήμα που «δίνει φτερά» στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και στην επιδείνωση των όρων δουλειάς και ζωής της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό για «αναμέτρηση ζωής» για τον λαό
Ο λαός απορρίπτοντας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα κόμματα «μιας χρήσης» που έχουν κοινό πρόγραμμα την εμπορευματοποίηση της Υγείας, με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ, μπορεί με την πάλη του να αναμετρηθεί με αξιώσεις ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα, την ΕΕ και την εξουσία των μονοπωλίων. Γιατί δεν νοείται υγεία με κέρδος, κόστος και επιχειρηματική δράση. Γιατί δεν νοείται η υγεία, ένα ζήτημα ζωής, να είναι εμπόρευμα. Οι ζωές και οι ανάγκες του λαού όπως αυτή για καθολικά δημόσια δωρεάν Υγεία, ως κοινωνικό αγαθό χωρίς καμία επιχειρηματική δράση, είναι η μόνη πραγματική διέξοδος με τον λαό κυρίαρχο του πλούτου που παράγει.
Του
Κώστα ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
*Ο Κ. Παπαδάκης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος
Διακηρύξεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ στην Υγεία: Ενας επιπλέον λόγος για ισχυρό ΚΚΕ
Το τελευταίο διάστημα, που συμπίπτει με τους τρεις τραγικούς θανάτους των γυναικών, διότι δεν υπήρχε μονάδα του ΕΚΑΒ να τις μεταφέρει σε νοσοκομείο, τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ - ούτε συνεννοημένοι να ήταν - προβάλλουν την κατά προτεραιότητα «αναμόρφωση» του ΕΣΥ. Βεβαίως, αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να τοποθετηθούν, ως κόμματα που κυβέρνησαν ή συγκυβέρνησαν, για τις ευθύνες τους στη διαχρονική διαμόρφωση αυτού του άθλιου και εμπορευματοποιημένου δημόσιου συστήματος Υγείας, το οποίο αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου πολιτικού νομίσματος που διαμορφώνει τον εύρωστο και με υψηλή κερδοφορία ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα στην Υγεία. Αυτό άλλωστε είναι το σημείο της ενότητας και του κοινού προγράμματός τους. Με αυτήν την κοινή στρατηγική, ό,τι και να «τάξουν», δεν θα ξεφεύγει από τις αντιλαϊκές δημοσιονομικές δεσμεύσεις, την πολιτική των ελάχιστων παροχών, τις αυξημένες πληρωμές των ασθενών, τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές και τεχνολογία που όλα μαζί διαμορφώνουν την πελατεία των επιχειρηματιών στην Υγεία.
Για τη χρηματοδότηση
Ορισμένα μόνο βασικά στοιχεία δείχνουν τον πρότερο βίο τους.
Η σύγκριση των δαπανών στην Υγεία (κρατικές δαπάνες - ασφαλιστικές - ιδιωτικές) αποτυπώνει τη διαχρονική στρατηγική (πολιτική) των κυβερνήσεων. Τα στοιχεία που παρουσιάζουμε είναι της ΕΛΣΤΑΤ και συγκρίνουν το διάστημα 2016 - 2020. Με βάση αυτά υπάρχουν τα εξής:
1) Οι συνολικές δαπάνες στην Υγεία το διάστημα αυτό (2016 - 2020) αυξήθηκαν κατά 977 εκατ. ευρώ (+6,6%).
2) Η συνολική δημόσια δαπάνη (κράτος + ασφαλιστικά ταμεία) αυξήθηκε κατά 669,8 εκατ. ευρώ (+7,4%).
3) Η συνολική ιδιωτική δαπάνη (ιδιωτική ασφάλιση + ιδιωτικές πληρωμές) αυξήθηκε κατά 309,2 εκατ. ευρώ (+5,5%).
4) Από τη δημόσια δαπάνη η κρατική μειώθηκε κατά 90,7 εκατ. (-2,5%) ευρώ, ενώ η δαπάνη των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης αυξήθηκε κατά 760,5 εκατ. ευρώ (+16,8%).
Δηλαδή κάθε ευρώ δαπάνης φορτώνεται στον εργαζόμενο λαό, είτε άμεσα είτε μέσω των εισφορών του. Ακόμα και για τα λεγόμενα «φιλολαϊκά» μέτρα που καθιερώθηκαν, όπως ο ΑΜΚΑ των ανασφάλιστων επί ΣΥΡΙΖΑ, τον λογαριασμό η κάθε κυβέρνηση τον έστελνε και τον στέλνει στον ΕΟΠΥΥ, δηλαδή στους άλλους ασφαλισμένους.
Δαπάνες στα φάρμακα
Αντίστοιχα είναι τα στοιχεία (ΕΟΠΥΥ - ΗΔΙΚΑ) που καταγράφονται για την εξωνοσοκομειακή δαπάνη στα φάρμακα την περίοδο 2012 - 2020.
Η συνολική εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη (για τα αποζημιούμενα φάρμακα) αυξήθηκε κατά 376 εκατ. ευρώ (+10,5%).
Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε κατά 879 εκατ. ευρώ (-30,5%), ενώ η ιδιωτική δαπάνη (συμμετοχές ασθενών) αυξήθηκε κατά 213 εκατ. ευρώ (+53,6%).
Το 2020 οι ασθενείς πλήρωσαν για τα αποζημιούμενα φάρμακα 639 εκατ. ευρώ, για τα ΜΗΣΥΦΑ 292 εκατ. ευρώ και για τα φάρμακα της «αρνητικής λίστας» 88 εκατ. ευρώ. Επιπλέον πλήρωσαν 559 εκατ. ευρώ για φάρμακα «αποζημιούμενα» που δεν τα συνταγογράφησαν (κυρίως διότι θα έπρεπε να πληρώσουν και τον γιατρό). Δηλαδή, συνολικά 1,58 δισ. πλήρωσαν οι ασθενείς.
Από τα παραπάνω φαίνεται η υλοποίηση της πολιτικής μείωσης των κρατικών δαπανών για τη λαϊκή Υγεία και της μετατόπισής της στις άμεσες και έμμεσες πληρωμές (μέσω των ασφαλιστικών ταμείων) στον λαό.
Για τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου
Στους 12 άξονες για το «νέο ΕΣΥ» του ΣΥΡΙΖΑ πρώτο πρώτο αναφέρεται η αποκατάσταση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ με ακύρωση των νόμων της ΝΔ και επαναφορά των δημόσιων μονάδων ως Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ). Ο δημόσιος «χαρακτήρας», όμως, με βάση τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αντιμετωπίζει ούτε την κρατική υποχρηματοδότηση ούτε τη μεγάλη υποστελέχωση ούτε τις τεράστιες ελλείψεις σε τεχνολογικό εξοπλισμό. Δηλαδή, ο λαός θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει «πόρτα» στις δημόσιες μονάδες Υγείας, που τον οδηγεί στις αυξημένες πρόσθετες πληρωμές στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα. Αυτό όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει τη διεύρυνση της επιχειρηματικής δράσης των δημόσιων μονάδων Υγείας που υλοποίησε η κυβέρνηση της ΝΔ την προηγούμενη περίοδο, αλλά ουσιαστικά την αθωώνει και την αβαντάρει στη συνείδηση του λαού αφού θα μπορεί να αγοράζει πιο φτηνά εργασίες από τον δημόσιο επιχειρηματικό τομέα σε σχέση με τον ιδιωτικό. Πρόκειται δηλαδή για «μούφα» αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ για την ιδιωτικοποίηση του συστήματος Υγείας.
Αντίστοιχα η ΝΔ προβάλλει το «αφελές» ερώτημα: Γιατί είναι κακό το Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) στα νοσοκομεία εφόσον οι ασθενείς δεν πληρώνουν; Αυτή η άποψη θα μπορούσε να είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο. Από πού βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι ασθενείς δεν πληρώνουν; Οι ασφαλιστικές εισφορές στον κλάδο Υγείας, η άγρια άμεση και έμμεση φορολογία του λαού, οι συμπληρωμές ή οι εξολοκλήρου πληρωμές για υγειονομικές ανάγκες που δεν καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ, τα ιδιωτικά επί πληρωμή απογευματινά ιατρεία και οσονούπω χειρουργεία που έχουν εκτινάξει τις ιδιωτικές δαπάνες δεν είναι πληρωμές; ΝΠΙΔ σημαίνει ολοκληρωμένη προσαρμογή στους κανόνες της «αγοράς», πάει «γάντι» με τον εκμηδενισμό της κρατικής χρηματοδότησης και περαιτέρω αύξηση των άμεσων και έμμεσων πληρωμών των ασθενών.
Οι «διαφορές τους» λοιπόν δεν είναι κυρίως αν θα πληρώνει ο λαός περισσότερα για την κάλυψη των αναγκών του, αλλά σε ποια αναλογία θα γίνεται η πληρωμή ανάμεσα στο ταμείο των νοσοκομείων - δημόσιων και ιδιωτικών - και στο ταμείο της δημόσιας και ιδιωτικής Ασφάλισης.
Για το προσωπικό και τα νέα pass
Περίοπτη θέση στα προγράμματά τους έχουν οι προσλήψεις προσωπικού. Είναι οι γνωστές 10.000 - 15.000 προσλήψεις που ανακοινώνονται σε κάθε προεκλογική περίοδο, οι οποίες θα γίνουν σε «βάθος χρόνου» και στα όρια που θέτει το σφιχτό δημοσιονομικό πλαίσιο. Προσλήψεις που - ακόμα και αν γίνουν - δεν βελτιώνουν έστω την κατάσταση αλλά στην «καλύτερη» περίπτωση διατηρείται το σημερινό απαράδεκτο καθεστώς. Τι κι αν τα κενά στις δημόσιες μονάδες Υγείας είναι 30.000; Καρφί δεν τους καίγεται.
Η ΝΔ άλλωστε, με ωμή ειλικρίνεια, προβάλλει ότι δεν είναι δυνατόν να αναπτύσσουμε μονάδες Υγείας σε περιοχές που υπάρχει πολύς πληθυσμός για ένα τρίμηνο, κυρίως τις καλοκαιρινές διακοπές. Αυτό λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ και ως αντίδοτο προτείνει τη θέσπιση του «υγειονομικού ισοδύναμου», κάτι σαν «pass» στην Υγεία γι' αυτούς που εξαναγκάζονται να μεταναστεύουν για την ανεύρεση υπηρεσιών. Δίνει έτσι πιο επεξεργασμένη και πιο «εύπεπτη» την αντίληψη κόστους - οφέλους, αφού με αυτόν τον τρόπο η Υγεία του λαού στοιχίζει πιο φτηνά για το κράτος. Να λοιπόν πώς πίσω από τις δήθεν χαώδεις διαφορές τους επικρατεί «το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το αντιλαϊκό πρόσωπο».
Ο λαός χρειάζεται πιο ισχυρό ΚΚΕ στις 25 Ιούνη για να είναι ο ίδιος και οι αγώνες του πιο δυνατοί. Μόνο έτσι θα αντιμετωπιστούν τα αντιλαϊκά μέτρα, θα αποσπαστούν λύσεις, θα ανοίξει ο δρόμος για ένα σύστημα Υγείας αποκλειστικά κρατικό και δωρεάν, καθολικό, σύγχρονο, αντίστοιχο με τις ανάγκες μας.
Πηγή: Ριζοσπάστης