Το θέμα των διασωστών, του ΕΚΑΒ, των ασθενοφόρων, της πληρότητας, των κενών, των ελλείψεων που έχουν και τα Κέντρα Υγείας αλλά και τα ασθενοφόρα στα νησιά, συζητήθηκε από τους καλεσμένους στην εκπομπή της ΕΡΤ «Συνδέσεις», με αφορμή το περιστατικό της 6/6 στην Κω με την 63χρονη γυναίκα που λόγω καθυστέρησης έλλειψης ασθενοφόρου, αν εκεί αποδίδεται το θάνατός της, αλλά μέσω δυστυχώς αυτής της τραγικής ιστορίας βγαίνει ξανά στην επιφάνεια οι των ελλείψεων που έχουν και τα Κέντρα Υγείας αλλά και τα ασθενοφόρα στις περιοχές του Ανατολικού Αιγαίου.
Μαρία Φρατζάκη, εκπρόσωπος στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο. Διευθύντρια – Συντονίστρια στο Γενικό Νοσοκομείο Κω: «Αυτά είναι διαχρονικά προβλήματα. Οι ελλείψεις σε ασθενοφόρο, σε προσωπικό ασθενοφόρων, σε βασικές ειδικότητες στο νοσοκομείο είναι διαχρονικά προβλήματα. Την τελευταία δεκαετία έχουμε σοβαρό πρόβλημα με το ΕΚΑΒ, δηλαδή το ασθενοφόρο που μπορεί να έχουμε τρία οχήματα αλλά δεν έχουμε πλήρωμα για να λειτουργεί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Είναι ένα νησί που έχει μήκος περίπου 40 χιλιόμετρα. Η υπηρεσία του ΕΚΑΒ δεν εδρεύει στην Κω, εδρεύει στη Ρόδο. Αν κάποιος ο οποίος έχει θέμα και χρειάζεται το ασθενοφόρο θα πάρει το 166 τότε θα απαντήσει η Ρόδος και θα δώσει και οδηγίες που θα πάει για να πάρει το περιστατικό.
Το ασθενοφόρο είναι σε περίπου δύο ενάμιση χιλιόμετρο. Έτσι πώς σταθμεύουν τα ασθενοφόρα στην Κω.
Οχήματα σας λέω υπάρχουν τρία απλά δεν υπάρχει πλήρωμα. Το πλήρωμα που υπάρχει στελεχώνει το τοπικό ασθενοφόρο, είναι δύο άτομα, ο οδηγός και ο διασώστης
Συνολικά στο νησί νομίζω ότι είναι γύρω στα 12 άτομα. Αν είναι επτά οι μόνιμοι και είναι τέσσερις – πέντε οι επικουρικοί, οι περισσότεροι δεν είναι. Άρα δεν βγαίνουν οι βάρδιες γιατί όπως καταλαβαίνετε πρέπει να παίρνουν και τα ρεπό τους. Τρέχουν και πολλές φορές δεν τα παίρνουν γιατί δεν επαρκούν για να καλύψουν ανάγκες.
Αν υπήρχε προσωπικό, θα μπορούσαν να κινούνται ταυτόχρονα δύο ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να κινούνται ταυτόχρονα και τα τρία ασθενοφόρα.
Εχθές το βράδυ θα γινόταν η νεκροτομή αλλά από την περιγραφή που έχουμε χωρίς να θέλω να προκαταλάβω καταστάσεις μάλλον επρόκειτο για ανεύρυσμα αλλά αυτό θα το πει η συνάδελφος η οποία έκανε τη νεκροτομή και θα μας ενημερώσει σήμερα».
Κώστας Κατσιγιαννόπουλος, Ψυχίατρος, διευθυντής στο ΕΣΥ στο Νοσοκομείο της Λήμνου, μέλος γενικού συμβουλίου ΟΕΝΓΕ: «Δεν αφορά μόνο την Κω και δεν αφορά κυρίως και μόνο το ΕΚΑΒ. Αφορά την τραγική υποστελέχωση που υπάρχει κυρίως σε ιατρικό προσωπικό σε όλα τα νησιά του Αιγαίου αλλά και των Επτανήσων και η οποία από την υποστελέχωση καλπάζει ραγδαία στην απαξίωση των νοσοκομείων και του ΕΣΥ στο Αιγαίο και από την επισφάλεια της λειτουργίας του Νοσοκομείου καλπάζουν με ταχείς ρυθμούς στην επικινδυνότητα της λειτουργίας των νοσοκομείων. Και θα σας πω τι εννοώ. Ενδεικτικά για τη Λήμνο και ακολούθως και στο υπόλοιπο Αιγαίο, για τη Λήμνο για παράδειγμα, από τα Χριστούγεννα και μετά, για ολόκληρο δεκαπενθήμερα το τονίζω δεκαπενθήμερα είναι όλο το νησί χωρίς αναισθησιολόγο.
Αν στην Κω θα μπορούσε κάποιος να δει το θέμα της βάρδιας και πώς θα τακτοποιούνται. Στη Λήμνο που για ένα νησί των 20.000 κατοίκων στη μέση του πελάγους με τεσσεράμισι ώρες στην πλησιέστερη στεριά χωρίς καθόλου αναισθησιολόγο, αντιλαμβάνεστε τη λειτουργία του νοσοκομείου. Είναι επικίνδυνο.
Υπάρχουν ελλείψεις αναισθησιολόγων, αλλά στη Θεσσαλονίκη αν υπάρχει ένας αναισθησιολόγος στον Άγιο Δημήτριο θα υπάρχουν δύο στα ΚΕΠΑ ή τέλος πάντων μπορείτε να μετακινηθείτε στο εφημερεύον. Στη Λήμνο δεν μπορούμε να μετακινηθούμε πουθενά ακόμη κι αν έχουμε τον αναισθησιολόγο το – νοσοκομείο λειτουργεί καλοκαίρι χειμώνα με έναν παθολόγο, έναν με ένα χειρουργό, με έναν ακτινολόγο. Πείτε μου χωρίς να είστε γιατροί όπως οι άλλοι δύο συνάδελφοι, ένας χειρουργός τι χειρουργείο μπορεί να πραγματοποιήσει. Έχουμε φτάσει να εφημερεύει πάνω από 65 μέρες συνεχόμενες».
Ως προς την παροχή οικονομικών κινήτρων, δήλωσε πως: «Δεν είναι λύση. Αυτό αφορά την ημερήσια αποζημίωση για τα οδοιπορικά, τη διατροφή κτλ του γιατρού, δηλαδή αυτό υπήρχε και πέρυσι. Ήταν ένα πενηντάρικο την ημέρα για να φάει το μεσημεριανό του, το βραδινό του για να πιει ένα καφέ και φέτος έγινε 60 ευρώ την ημέρα, το οποίο αν πολλαπλασιαστεί επί 30 δίνει τα 1800. Δεν αφορά τους γιατρούς των νησιών. Αφορά έναν γιατρό που είναι στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και θα μετακινηθεί για δέκα μέρες στη Ρόδο και θα πάρει αυτές τις 10 μέρες 600 ευρώ παραπάνω για να πάει.
Είναι μέχρι 1 μήνα για τον κάθε γιατρό και τέσσερις μήνες συνολικά σεζόν για το νησί αυτό. Αυτός ο γιατρός καταρχήν θα λείψει από κάπου αλλού διότι δεν περισσεύουν. Δεν είναι ότι στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη περισσεύουν Και δεύτερον νομίζω ότι όλοι έχετε πάει σε νησιά ένα πενηντάρικο την ημέρα για διατροφή, καφέ κτλ. Θα του φτάσει ίσα ίσα είναι κίνητρο για να επιβιώσει. Γιατί ένας ταλαιπωρημένος γιατρός από την Αθήνα και Θεσσαλονίκη να μετακινηθεί στη Ρόδο καλύπτοντας του ίσα – ίσα τη διατροφή. Αυτό που ζητάμε είναι μόνιμα κίνητρα, μόνιμα κίνητρα για γιατρούς στα νησιά και όχι περιοδεύοντες γιατρούς.
Όταν το σύστημα είναι ανεπαρκές και δεν μπορεί να καλύψει, το καλοκαίρι καταρρέει. Οι λύσεις που αναφέρετε θα είχαν νόημα εάν το χειμώνα λειτουργούσε το σύστημα στα νησιά με ασφάλεια, οπότε το καλοκαίρι θα βλέπαμε λύσεις για τον υπερβάλλοντα πληθυσμό που είναι τουριστικός. Γιατί κάποιος δεν μπορεί να διατηρεί ένα σύστημα υγείας στην Κω ίδιο το καλοκαίρι και το χειμώνα. Αυτό είναι κατανοητό».
Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, πρόεδρος Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου: «Το εθνικό μας σύστημα, δηλαδή ο κρατικός τομέας έχει μια ζωή 40 ετών και έχει πολλαπλά προβλήματα συσσωρευμένα. Και αυτό το οποίο συμβαίνει αυτή τη χρονική στιγμή ότι στη στελέχωση του υπάρχουν μόνο άνθρωποι οι οποίοι., συνάδελφοι δηλαδή που είναι είτε κοντά στα 60 και λίγο πάνω από αυτά, είτε πολύ νέοι δηλαδή στη φάση του ειδικευόμενου και λείπουν οι μεσαίες ηλικίες για τις οποίες αποδεικνύεται άκρως απωθητικό.
Και το λέω αυτό διότι πολλαπλές προκηρύξεις θέσεων προκύπτουν άγονες διαρκώς. Αυτό θέλει πολύ μεγάλη γενναιότητα, θέλει πολύ μεγάλη απόφαση και θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι θέλει και συνεννόηση όλου του πολιτικού κόσμου για να αντιμετωπιστεί και αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, σε πολύ λίγα χρόνια θα μας οδηγήσει σε αδιέξοδο.
Δεν το λέω υπερβάλλοντας, το λέω έχοντας απόλυτη επίγνωση του τι συμβαίνει. Θα πρέπει να σας πω δε, ότι ειδικά για τις ακριτικές και ειδικά για τις νησιωτικές περιοχές, αυτές θα πρέπει η πολιτεία να τις αντιμετωπίσει ανεξάρτητα από την υπόλοιπη χώρα. Πρέπει να αντιληφθεί ότι εκεί έχουμε μια άλλη Ελλάδα με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά, τελείως διαφορετικές ανάγκες. Θα πρέπει να ξεφύγουμε από τη συνηθισμένη σκέψη που λέει μα αν κάνω κάτι για τον έναν μπορεί να μου διαμαρτυρηθεί ο άλλος γιατί δεν το κάνω για όλους.
Να είναι αντιληπτό ότι όλα τα παιδιά της Ελλάδας είναι ίσα, αλλά τα παιδιά που κατοικούν στα νησιά και τις ακριτικές περιοχές πρέπει να αντιμετωπιστούν διαφορετικά για να μπορούν να παραμένουν εκεί. Τώρα λεπτομέρειες δεν θέλω να πω, αλλά θα πρέπει να σας πω ότι πέρα από το οικονομικό υπάρχουν πλείστα άλλα προβλήματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν ταυτοχρόνως.
Το οικονομικό όμως είναι κυρίαρχο και θέλω να είμαι και πολύ πρακτικός για κάτι το οποίο πρόκειται να συμβεί τις επόμενες εβδομάδες. Στις 30 Ιουνίου λήγουν πολλές συμβάσεις εργαζομένων στο χώρο της υγείας που εργάζονται με σύμβαση, είτε είναι παρατασιακοί γιατροί, είτε είναι γιατροί οι οποίοι έχουν συγκεκριμένη σύμβαση, είτε είναι νοσηλευτές είτε είναι άλλης ειδικότητας. Μιλάμε ακριβώς πέντε μέρες μετά τις εκλογές εφόσον προκύψει κυβέρνηση. Πιστεύω ότι διακομματικά θα πρέπει να στηριχθεί η υπηρεσιακή κυβέρνηση, αυτές τις συμβάσεις όλες να τις παρατείνει μέχρι τέλος Δεκεμβρίου.
Θα πρέπει θα πρέπει με τη σύμφωνη γνώμη όλων να της δοθεί η ευκαιρία και να το κάνει. Διότι ακόμα και αν υπάρξει πολιτική βούληση στις 26 ή στις 27 ή στις 28 Ιουνίου να συμβεί αυτό, οι άνθρωποι που θα το μάθουν την τελευταία στιγμή πιθανότατα θα έχουν δρομολογήσει άλλες επιλογές για τον εαυτό τους και θα πέσει η κίνηση στο κενό. Και θα είναι κρίμα να προστεθούν επιπλέον ελλείψεις στα νοσοκομεία μας και αυτό παρακαλώ πολύ η ηγεσία να μας ακούσει και να κινηθεί πολύ γρήγορα. Είναι κρίσιμο γιατί είναι κρίμα».
Comments