Αρ. Πρωτ. 211
Θεσσαλονίκη 25/7/23
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πριν από λίγο καιρό, έντονη αίσθηση έκανε στο πανελλήνιο η είδηση του τραγικού τέλους εξέχοντος αναισθησιολόγου - εντατικολόγου, διευθυντή στη ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπαγεωργίου. Σαν μέλη του ΔΣ της ΕΝΙΘ, συνάδελφοι και συνεργάτες του Ματθαίου, αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να αποτίσουμε φόρο τιμής στον αξιολογότατο συνάδελφο, λαμβάνοντας την αναγκαία χρονική απόσταση από το τραγικό γεγονός που στοίχισε σε όλη την ιατρική κοινότητα της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο.
Ο Ματθαίος ήταν ένας κορυφαίος γιατρός, με τεράστιο εύρος γνώσης σε όλη την γκάμα της ιατρικής και χαρισματική συνδυαστική σκέψη, ο οποίος πρόσφερε ακούραστα τα μέγιστα στον βαρέως πάσχοντα ασθενή επί σχεδόν 35 έτη. Η ιατρική του ενασχόληση δεν περιοριζόταν μόνο σε ασθενείς της ΜΕΘ αλλά είχε επεκταθεί και σε πολλούς ασθενείς άλλων κλινικών του νοσοκομείου αλλά και σε συναδέλφους (γιατρούς, νοσηλευτές κτλ) του νοσοκομείου που προσέτρεχαν σε αυτόν, για να βρουν λύση σε δύσκολα διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα.
Εκτός από εξαιρετικός γιατρός, ήταν και εξαιρετικός συνάδελφος, πάντα πρόθυμος να βοηθήσει, μέρα και νύχτα, να προστρέξει στο νοσοκομείο ενώ δεν εφημερεύει, να ακούσει, να μιλήσει, να δώσει λύση στο δύσκολο πρόβλημα. Συν τοις άλλοις, ήταν και ένας εξαιρετικός δάσκαλος, πάντα πρόθυμος και υπομονετικός, να δείξει, να εξηγήσει, να μεταδώσει τη γνώση και την εμπειρία του. Πάνω από όλα όμως ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος: ηθικά άτεγκτος, ευαίσθητος, προσηνής, που θυσιαζόταν για τον ασθενή, το συνάδελφο, τους γύρω του.
Με μεγάλη μας λύπη διαπιστώσαμε πως το προηγούμενο διάστημα, η είδηση του τραγικού τέλους «έπαιξε» σε διάφορα μέσα με μοναδικό σκοπό το κυνήγι της τηλεθέασης. Αποτροπιασμό μας δημιούργησε πως για τον σκοπό αυτό δεν σεβάστηκαν το ιατρικό ιστορικό, που προστατεύεται ρητά από το προσωπικό απόρρητο. Έφτασαν στο σημείο να αναπαράγουν ψευδή δεδομένα για την κατάσταση της υγείας του, ενώ παράλληλα δεν αναφέρθηκε ότι έπασχε από διαγνωσμένη επαγγελματική ασθένεια από τον γιατρό εργασίας του νοσοκομείου που εργαζόταν.
Στη διάρκεια της πανδημίας ο Ματθαίος συνεθλίβη, στην κυριολεξία, ψυχικά από το βάρος της ευθύνης απέναντι στους ασθενείς, οι οποίοι πλημμύρισαν τη ΜΕΘ και τους αυτοσχέδιους χώρους νοσηλείας των διασωληνωμένων ασθενών, ξεπερνώντας την υπάρχουσα ιατρική και νοσηλευτική δυνατότητα για τη σωστή αντιμετώπισή τους. Συνεθλίβη ψυχικά και από το βάρος της ευθύνης απέναντί στους συναδέλφους του, των οποίων προΐσταντο, οι οποίοι κατέρρεαν σωματικά και ψυχικά αλλά προσδοκούσαν κάποιας μορφής λύση από αυτόν.
Λύση όμως που ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να δοθεί, έχοντας απέναντι τους ιθύνοντες διοίκηση (νοσοκομείου, υγειονομικής περιφέρειας, υπουργείου) η οποία δεν έδιναν όσα χρειάζονταν οι υγειονομικοί (και καταγγείλαμε επανειλημμένα σαν ΕΝΙΘ), παρά μόνο ζητούσαν και ζητάνε (με τρόπο κυνικό, σκληρό, υποτιμητικό και εκβιαστικό) ακατόρθωτα πράγματα – αποβλέποντας πολύ περισσότερο στο θεαθήναι και πολύ λιγότερο στην ουσία, και αδιαφορώντας εντελώς για το ψυχικό και σωματικό κόστος των υγειονομικών.
Ακριβώς αυτή την συνθήκη αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν οι υγειονομικοί στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με δεκάδες επαγγελματικές ασθένειες, όπως το σύνδρομο εργασιακής εξουθένωσης (burn out syndrome), την νόσηση από COVID και άλλες παθήσεις. Παθήσεις που δεν έρχονται από το πουθενά αλλά ανθίζουν στις τραγικές συνθήκες εργασίας στο ΕΣΥ, με τις ευθύνες να βρίσκονται στους ιθύνοντες στα νοσοκομεία, τις ΥΠΕ, το Υπουργείο Υγείας, και όλες τις κυβερνήσεις που δεν κάνουν πράξη τα αιτήματα των υγειονομικών, που όλο το προηγούμενο διάστημα διεκδικούσαν με τους αγώνες τους.
Καλούμε, λοιπόν, τα διάφορα μέσα να σταματήσουν να ασχημονούν στον τραγικό θάνατο του πολυαγαπημένου μας συναδέλφου, και να επιτρέψουν στους οικείους του και τους συνεργάτες του να τον πενθήσουν όπως πρέπει.
Ο Μ. ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος, ένας άνθρωπος που τα λόγια δύσκολα τον περιγράφουν. Υπόδειγμα ανθρώπου, γιατρού και δασκάλου. Βιολογικά δεν είναι πλέον μαζί μας – θα τον έχουμε όμως πάντα μαζί μας στην καρδιά και στην ψυχή μας, οι συνάδελφοι και συνεργάτες του, οι μαθητές του, οι ασθενείς του.
Comments