Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Ζακύνθου (ΕΝΙΖ)
Ζάκυνθος 26/2/2024
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Τετάρτη 28/2/24 δεν θα είναι μόνο μια ακόμα απεργία όλων των εργαζομένων του Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στη χώρα. Είναι πρώτιστα ημέρα μνήμης και αναστοχασμού για τις αδικοχαμένες - δολοφονημένες ζωές των 57 «δικών» μας παιδιών που ταξίδευαν «στον αυτόματο» μέσα σε συνθήκες προ εκατονταετίας, ξεχασμένα από την πολιτεία σε δυο τραίνα που «επικοινωνούσαν» με …κινητό τηλέφωνο! Κι αν ένα χρόνο τώρα προσπαθούν να ενοχοποιήσουν μόνο τον παράγοντα άνθρωπο και την ατομική ευθύνη, δεν μπορεί να βγει από το μυαλό μας ότι τόσο σε επίπεδο σύγχρονου εξοπλισμού ασφάλειας όσο και σε επίπεδο στελέχωσης των κέντρων ελέγχου κυκλοφορίας των τραίνων , η κατάσταση ήταν τραγική σε έναν τομέα τόσο ευαίσθητο.
Όπως στα τραίνα έτσι και στην υγεία , την παιδεία και την ενέργεια τα τελευταία χρόνια προσπάθησαν αρχικά με απαξίωση και υποχρηματοδότηση να υποβαθμίσουν και αργότερα με νομοσχέδια να χαρίσουν στον ιδιωτικό τομέα, με κριτήριο τη σχέση κόστους – οφέλους (σαν η ανθρώπινη ζωή να μετριέται με χρήματα), στοχεύοντας παράλληλα αυτή η λογική να εμπεδωθεί από την ίδια την κοινωνία. Δεν έχουν κανένα συμπέρασμα βγάλει για τη σημασία και την αξία του δημόσιου συστήματος υγείας μετά από την τριετή πανδημία με τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς που θα μπορούσαν να είναι πολύ λιγότεροι, τις φυσικές καταστροφές με φωτιές ή πλημύρες σε μια σεισμογενή χώρα που όμως φιλοδοξεί να στηρίζεται οικονομικά στις πάνω από 30.000.000 αφίξεις τουριστών το χρόνο με την τεράστια αύξηση των αναγκών σε δημόσιες υγειονομικές υπηρεσίες που αυτό συνεπάγεται.
Δοκιμάζουν να «ξηλώσουν» και τα τελευταία ίχνη της δωρεάν και απρόσκοπτης παροχής υγείας σε όλους , με προκλητική εισβολή του ιδιωτικού τομέα, που στην πανδημία «έλαμψε» με την απουσία του , «νομιμοποιώντας» το απογευματινό «φακελάκι» , απαξιώνοντας την πρωινή λειτουργία των νοσοκομείων και των χειρουργείων χωρίς αναισθησιολόγους και νοσηλευτικό προσωπικό, με μηδενικές αυξήσεις στους μισθούς και γελοίες αυξήσεις στις εφημερίες που επιμένουν όμως να τις διπλοφορολογούν . Κλείνουν τα μάτια μπροστά στην αθρόα μετανάστευση νέων γιατρών στο εξωτερικό (πάνω από 30.000 τα τελευταία δέκα έτη) και αδιαφορούν για την αποχώρηση μερικών χιλιάδων μεγαλύτερων σε ηλικία γιατρών που εγκαταλείπουν το ΕΣΥ για το ιδιωτικό τομέα δηλώνοντας συχνά κατάκοποι αλλά και οικονομικά εξευτελισμένοι. Όταν ο μέσος μισθός γιατρού στη χώρα είναι κάτω από το μισό του αντιστοίχου μέσου της Ευρώπης, ενώ η εβδομαδιαία εργασία είναι παρανόμως 30-60 % πάνω από την αντίστοιχη μέση της Ευρώπης. Επιχείρημά τους αποτελεί το ότι «δεν έχουμε λεφτά», όταν μια χαρά δικαιολογούν τις 58 φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές , τον «αναβαλλόμενο» φόρο των τραπεζιτών , τον μόλις 5% φόρο στα μερίσματα των επιχειρήσεων ή τα δεκάδες δις Ε που κάθε 2-3 χρόνια ξοδεύουν για εξοπλισμούς (τους υψηλότερους μετά τις ΗΠΑ αναλογικά με το ΑΕΠ) σαν να είμασταν σε πόλεμο.
Ειδικότερα για το νοσοκομείο μας μπορεί βεβαίως να έχει αρκετά ψηλότερο προϋπολογισμό λειτουργίας αν τον συγκρίνουμε με εκείνον προ δεκαετίας προ covid , χωρίς ΜΕΘ και με την μισή τότε τουριστική κίνηση . Αλλά είναι γεγονός σήμερα ότι ειδικά από τον Παθολογικό τομέα λείπουν πάνω από το 70% των γιατρών, με τους περισσότερους που υπηρετούν να είναι μεγαλύτερων ηλικιών.
Συνολικά στο νοσοκομείο εργάζονται μόνιμοι γιατροί λιγότεροι του 50% των προβλεπόμενων από τον οργανισμό , λίγοι επικουρικοί γιατροί , χωρίς ειδικευόμενους. Το δε μη ιατρικό προσωπικό έχει 40% ελλείψεις και όσοι εργάζονται είναι κατά 50% όχι μόνιμοι αλλά συμβασιούχοι που ανανεώνουν με το σταγονόμετρο την εργασία στο νοσοκομείο μας, φτωχοποιημένοι και ανασφαλείς. Το επίσης σημαντικό στοιχείο είναι ότι δεν άλλαξε ποτέ κάτι προς θετική κατεύθυνση παρόλη την επιμονή των Διοικήσεων να καλούν τον ιδιωτικό τομέα να «συμπληρώσει» υπηρεσίες που αδυνατούν οι «τελευταίοι των Μοικανών» του ΕΣΥ στο νησί μας να προσφέρουν, αφού οι ανάγκες είναι πολλές (εφημερεύουμε καθημερινά και 24 ωρο), η ευθύνη ακόμα μεγαλύτερη, και οι απολαβές όχι «αντάξιες» της λογικής του ιδιωτικού τομέα παρόλα τα προκλητικά κίνητρα και τις φοροαπαλλαγές που η κυβέρνηση εξήγγελλε.
Οι εργαζόμενοι, γιατροί και μη στο Νοσοκομείο μας , συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο ότι στην καλύτερη περίπτωση «μας έχουν ξεχάσει» ενώ στην χειρότερη προσπαθούν να «ξεμπερδέψουν με εμάς» τους «παλιομοδίτες» της αξιόπιστης και της όσο το δυνατόν ισότιμης παροχής υγείας στους πολλούς από λειτουργούς που δουλεύουν σε μόνιμες θέσεις, τίμια, αξιόπιστα, με ασφάλεια και αξιοπρεπώς αμειβόμενοι. Το σύνθημα ότι, δεν μας έμεινε παρά μόνο ο δρόμος για να τους θυμίσουμε ότι είμαστε εδώ διεκδικώντας το υτονόητο , δεν είναι πια ούτε παλιό ούτε ξεπερασμένο.
Διεκδικούμε και κλιμακώνουμε μαζί με άλλα σωματεία τον αγώνα μας για:
Διπλασιασμό μισθών – αποζημίωσης των εφημεριών.
Αυτοτελή φορολόγηση των εφημεριών. Αφορολόγητες πρόσθετες εφημερίες.
Διπλασιασμό προσωπικού. Ταυτόχρονη προκήρυξη του συνόλου των κενών οργανικών θέσεων ανά ειδικότητα. Μοναδική προϋπόθεση πτυχίο και τίτλος ειδικότητας.
Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Να μην συγχωνευτεί, να μην κλείσει, κανένα τμήμα, καμία κλινική στο νοσοκομείο μας και σε κανένα νοσοκομείο της χώρας.
Να μπει τέλος στο αίσχος των μετακινήσεων .
Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για το δημόσιο σύστημα υγείας. Κατάργηση κάθε είδους πληρωμών των ασθενών .
Δωρεάν υγεία για όλα το λαό!
Όλοι να συμμετέχουμε στην απεργία της Τετάρτης και όσοι μπορούμε στην κεντρική απεργιακή κινητοποίηση που θα γίνει από τα σωματεία στην Πλατεία Αγίου Μάρκου την Τετάρτη 28/2/24 στις 9.30 μμ
Opmerkingen