Η έξαρση του 3ου κύματος της πανδημίας διαφαίνεται ως τώρα ιδιαίτερα σφοδρή για τη χώρα και, κυρίως για την Αττική, καταδεικνύοντας με εκκωφαντικό τρόπο τις διαχρονικές ελλείψεις των δημόσιων νοσοκομείων αλλά και την πλημμελή προετοιμασία του Εθνικού Συστήματος Υγείας εδώ και 1 ολόκληρο χρόνο. Το νοσοκομείο μας δεν αποτελεί εξαίρεση στην κατάσταση αυτή.
Ήδη από την εφημερία της 3ης Μαρτίου φάνηκε η ανάγκη για ανάπτυξη επιπλέον κλινών covid, που για καιρό συζητούνταν, με αποτέλεσμα από την τελευταία εφημερία της 7ης Μαρτίου να διατεθεί ως πτέρυγα covid η Β’ Χειρουργική Κλινική. Στο μεσοδιάστημα, μάλιστα, χρειάστηκε, τουλάχιστον για 2 ημέρες μετά το πέρας των νέων εισαγωγών, να νοσηλεύονται ασθενείς σε θαλάμους covid σε ράντζα με φορητές παροχές οξυγόνου, γεγονός ιδιαιτέρως επικίνδυνο για την υγεία των εν λόγω ασθενών με δεδομένα την υποκείμενή τους αναπνευστική ανεπάρκεια και το πεπερασμένο της δυνάμενης παροχής οξυγόνου διαμέσου φορητών οβίδων. Οι ανάγκες της νέας κλινικής covid σε επίπεδο ιατρικού προσωπικού καλύφθηκαν με όρους κατεπείγοντος με την εν μία νυκτί μεταφορά 5 γενικών ιατρών, 4 οφθαλμιάτρων, 1 γυναικολόγου και 1 νευρολόγου, χωρίς πρωτύτερα να έχουν οι ίδιοι ενημερωθεί και εκπαιδευτεί εγκαίρως, παρά μόνον στη χρήση μέσων ατομικής προστασίας. Και μάλιστα, όλοι αυτοί οι ειδικευόμενοι προορίζεται να αλλάζουν ανά 7-15 ημέρες, καθιστώντας το σύστημα αυτό ακόμη πιο ρευστό και ασταθές. Αποτελεί κοινή λογική ότι ένας ειδικευόμενος οφθαλμολογίας πχ, ο οποίος δεν έχει ασχοληθεί με τη διαχείριση παθολογικών ασθενών - πόσο μάλλον βαρέως πασχόντων - όσο κι αν θέλει να βοηθήσει, έχει περιορισμένες δυνατότητες, ιδίως όταν δεν τον έχει εκπαιδεύσει και προετοιμάσει κανείς. Και από την άλλη είναι ζήτημα το να στερείται ένα τμήμα το 50% των ειδικευόμενών του όταν τα εξωτερικά του ιατρεία λειτουργούν κανονικά, και στις γενικές εφημερίες το Λαϊκό είναι το μοναδικό νοσοκομείο που εφημερεύει για οφθαλμικά τραύματα. Αντίστοιχο ζήτημα στελέχωσης διαφαίνεται, πλέον, και σε επίπεδο επιμελητών. Και δυστυχώς, ακόμη και μετά τις πρόχειρες αυτές μετακινήσεις, οι ανάγκες για ειδικευόμενους συνολικά στις κλινικές covid είναι πολύ μεγαλύτερες. Για παράδειγμα, το πρόγραμμα των εφημεριών του τρέχοντος μήνα Μαρτίου απλά δε βγαίνει! Επίσης, οι εφημερίες με τόσο λίγους ειδικευόμενους παρόντες, είναι άκρως επισφαλείς σε ένα τμήμα με πολλούς βαρέως πάσχοντες και εν δυνάμει διασωληνώσιμους ανά πάσα ώρα και στιγμή. Είναι ξεκάθαρο πλέον, όσο κι αν προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο η 5μελης της ΕΙΝΑΠ του Νοσοκομείου, ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι και η όλη λειτουργία των κλινικών covid στηρίζεται και θα στηριχθεί στην υπερεργασία και υπερεφημέρευση των ιατρών των μονάδων αυτών, καθιστώντας τη λειτουργία τους επικίνδυνη τόσο για εμάς όσο και για τους ασθενείς μας! Επιπλέον παράγοντα κινδύνου αποτελούν και οι πεπαλαιωμένες εγκαταστάσεις του νοσοκομείου σε ότι αφορά την παροχή οξυγόνου, με τις όποιες δυνατές βελτιώσεις να έχουν καθυστερήσει δραματικά.
Ταυτόχρονα, αυξάνεται δραματικά η πίεση στις ήδη υποστελεχωμένες Παθολογικές Κλινικές του νοσοκομείου μας, αφού το "Αλεξάνδρα" και το "Ελπίς" δε θα μας συνεπικουρούν στις γενικές εφημερίες. Ως απάντηση στο πρόβλημα αυτό, η λύση που προτείνεται, είναι αυτή για μαζικά εξιτήρια σε παθολογικούς ασθενείς ή για τη διακίνησή τους σε άλλα νοσοκομεία. Επιπλέον, παρά τη σημαντικότατη υποστελέχωση του νοσοκομείου μας, με έγγραφο της 1ης ΥΠΕ στις 8/3/21, πληροφορηθήκαμε για την μετακίνηση 1 γενικού ιατρού σε άλλο νοσοκομείο. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί σαν κερασάκι στην τούρτα και η πρόσφατη οδηγία της διοίκησης για καθολική απαγόρευση του επισκεπτηρίου και η χορήγηση αδειών για συνοδούς με την υπογραφή των θεραπόντων, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν τη δειγματοληψία και την επιτήρηση των μοριακών ελέγχων των συνοδών. Είναι σαφές πως, με δεδομένα τον ηλικιακό μέσο όρο και τις συννοσηρότητες που χαρακτηρίζουν την πλειονότητα των νοσηλευομένων, ιδίως στις παθολογικές κλινικές, οι συνοδοί καλύπτουν τα κενά που αφήνει πίσω της η υποστελέχωση των τμημάτων σε επίπεδο νοσηλευτικού προσωπικού και βοηθών θαλάμου. Έτσι, με την απουσία συνοδών και τους θλιβερούς αριθμούς νοσηλευτών/τριών ανά νοσηλευόμενους (πολλές φορές 3 ανά 60 σε εσωτερικές εφημερίες), αυξάνεται κατακόρυφα ο κίνδυνος αιφνίδιων συμβαμμάτων τα οποία θα υποπέσουν καθυστερημένα στην αντίληψή μας, ενώ υποβαθμίζεται και η γενικότερη φροντίδα των ασθενών αυτών (σίτιση, πλύσιμο κλπ.).
Όλα τα παραπάνω δεν είναι φαινόμενα που απαντώνται, φυσικά, μόνο στο νοσοκομείο μας. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη σε όλα τα νοσοκομεία του λεκανοπεδίου όπως διαφαίνεται από αντίστοιχες ανακοινώσεις συναδέλφων από άλλα νοσοκομεία. Είναι πια ηλίου φαεινότερο, ότι εάν δε ληφθούν τα αναγκαία μέτρα από την κυβέρνηση και το Υπουργείο, θα πεθάνουν άνθρωποι (όχι μόνο από covid) οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν σωθεί. Για να αποφύγουμε λοιπόν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, απαιτούμε:
• Την άμεση απελευθέρωση των λιστών των ειδικευομένων που παραμένουν κολλημένες εδώ και μήνες με ευθύνη του Υπουργείου Υγείας - να μας ενημερώσει η Διοίκηση τι έπραξε με τα στοιχεία που της δώσαμε σχετικά με τις κενές θέσεις για ειδικότητα στο Λαϊκό και τους συναδέλφους που περιμένουν να διοριστούν σε αυτές
• Την άμεση γενναία ενίσχυση του νοσοκομείου με μόνιμο ιατρικό και λοιπό προσωπικό (νοσηλεύτριες, τραυματιοφορείς, βοηθοί θαλάμου κοκ.) γιατί το ήδη υπάρχον είναι στα όριά του – μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων γιατί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες
• Την έγκαιρη και σοβαρά οργανωμένη στελέχωση των κλινικών covid με προσωπικό από όλες τις κλινικές έτσι ώστε να ισοκατανέμεται το βάρος. Είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε όλοι, αλλά χωρίς να είμαστε επικίνδυνοι λόγω της σωματικής και ψυχικής εξάντλησης και χωρίς να δημιουργούμε τεράστια κενά στις ήδη υποστελεχωμένες κλινικές μας με αποτέλεσμα αυτές να υπολειτουργούν. Μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει μόνο η covid ως ασθένεια αλλά και πολλές άλλες οι οποίες συνεχίζουν να σκοτώνουν.
• Παράλληλα, θα πρέπει το πρόγραμμα για τις κλινικές covid καθώς και η σύστασή τους, να βγαίνουν τουλάχιστον 1 εβδομάδα πριν το τέλος του μήνα, έτσι ώστε να γίνεται εκπαίδευση των συναδέλφων που θα μεταφερθούν εκεί. Επίσης να οριστεί η χρονική διάρκεια των μετακινήσεων αυτών. Δεν πρέπει να σας ενδιαφέρει μόνο η ποσοτική κάλυψη των κλινικών covid στα χαρτιά. Γιατί δεν είμαστε απλά νούμερα αλλά άνθρωποι!
• Άμεσα πρέπει να εξασφαλιστούν δωμάτια για τους ιατρούς στις κλινικές covid, ώστε να έχουν τα στοιχειώδη (πχ τουαλέτα) και να μην αναγκάζονται να κοιμούνται σε θαλάμους εντός των κλινικών αυτών δίπλα δίπλα με τους θαλάμους των ασθενών
• Να μη μετακυληθεί η ευθύνη του ελέγχου των συγγενών με PCR για covid στους ήδη υπερφορτωμένους ειδικευόμενους, καθώς κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό από θέμα χρόνου. Από την άλλη, δεν είναι δυνατόν να ζητάται από συγγενείς να πληρώνουν από την τσέπη τους κάθε 3 ημέρες 60 Ευρώ, ή να τρέχουν στα υποστελεχωμένα Κέντρα Υγείας τα οποία είτε τους κλείνουν ραντεβού είτε τους στέλνουν τα αποτελέσματα μετά από μέρες. Αφού έλαβε μια απόφαση η Διοίκηση του νοσοκομείου, θα πρέπει να μπορεί να την υποστηρίξει και όχι να ρίχνει τις ευθύνες στους ειδικευόμενους.
• Άμεσα να γίνει επίταξη του ιδιωτικού τομέα και ένταξή του σε ενιαίο σχεδιασμό με το ΕΣΥ ώστε να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που υπάρχουν από άποψη νοσοκομειακών υποδομών και προσωπικού
• Να σταματήσουν οι μετακινήσεις προσωπικού από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, και ειδικά από τα δημόσια προς τα ιδιωτικά νοσοκομεία, γιατί πουθενά δεν περισσεύει προσωπικό. Η μόνη λύση είναι οι προσλήψεις νέου προσωπικού. Τέλος καταγγέλλουμε την κα Παγώνη, πρόεδρο της ΕΙΝΑΠ και αντιπρόεδρο της ΟΕΝΓΕ, για τη δημόσια τοποθέτησή της ότι "οι ειδικευόμενοι μια ζωή δούλευαν πάρα πολλές ώρες και σε άσχημες συνθήκες γιατί έτσι εκπαιδεύονται ή γιατί κάνουν εργασίες". Εμείς δηλώνουμε δημόσια ότι οι συνθήκες και τα ωράρια εργασίας μας, όχι μόνο δε συμβάλλουν στην εκπαίδευσή μας, αλλά μας επιβαρύνουν σωματικά και ψυχικά και μας καθιστούν επικίνδυνους για τους ασθενείς μας.
Απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση, καλούμε την ΟΕΝΓΕ να αναλάβει πρωτοβουλίες για το συντονισμό των ειδικευόμενων μεταξύ των διαφόρων νοσοκομείων και την κοινή δράση μας.